duurzame mobiliteit

Ik stel vast - mijn leerwens.
Bij het lezen van info op de MOS-site, zie ik regelmatig de woorden 'duurzame mobiliteit' staan.
Ik weet niet wat ik me hierbij zou moeten voorstellen, of hoe dat dit in een klasgebeuren kan gebruikt worden.

Actieplannen
- het volgen van een MOS-cursus: 'kleine wielen, grote voeten - werkvormen rond duurzame mobiliteit in de basisschool' op woensdag 6 oktober.

doelen uit het leerplan die in deze cursus aan bod komen
Mens en ruimte:
9.21. Kinderen kunnen een eenvoudige route uitstippelen met het openbaar vervoer.
9.22. Kinderen beseffen dat vervoersmiddelen functioneel kunnen gebruikt worden.
Mens en natuur:
7.15. Kinderen trachten door hun gedrag gezondheidsrisico's te vermijden.
7.18. Kinderen gaan op hun niveau zorgzaam om met hun mileu.
Mens en tijd:
8.4. Kinderen beleven bewust het ritmisch karakter van de tijd en kunnen dit illustreren.
8.12. Kinderen zien in dat mensen, dieren, planten, objecten, opvattingen, structuren, ... evolueren in de tijd.

Mijn leerresultaten.
- Duurzame mobiliteit gaat niet over de verkeersveiligheid en verkeersvaardigheid, maar gaat over de link tussen de mobiliteit en het milieu.

- De belangrijkste gevolgen van ons groeiend autogebruik zijn o.a. luchtverontreiniging door de uitlaatgassen en fijn stof; meer CO2, versterking van het broeikaseffect, klimaatverandering, zure regen, geluidsoverlast, ruimtelijke ordening, versnippering van biotopen, lichtvervuiling, verkeersslachtoffers, verkeersagressie, ...
Dit werd ons heel bewust gemaakt door volgende activiteiten:
- het voorleesverhaal 'Daar vliegt een buil door het bos'. (Dit verhaal kan op kleuterniveau gebruikt worden)
- het aantal CO2 gas te berekenen dat we samen hadden uitgestoten door naar de cursus te komen
- het in volgorde leggen van verkeersslachtoffers bij dieren : er waren 10 afbeeldingen van dieren die het meest door ons verkeer gedood werden. Welk dier werd het meest gedood door ons? (meer info hierover kan je vinden op http://www.dierenonderdewielen.be/
- het in volgorde leggen van voertuigen die het meest lawaai maken.
- een landkaart van een aantal jaren terug te vergelijken met een landkaart van nu: ongeloofelijk hoeveel wegen er werden bijaangelegd (en voor niets...) waardoor er natuur verloren ging (bossen en beken verdwenen).
- een mobiliteitsquiz

- Nadien moesten we stilstaan bij ons eigen autogebruik. Ik besefte al snel dat ik bij de groep 'slecht bezig' zat... Bij de start van de cursus moesten we een rood herfstblad nemen als we met de auto waren, een oranje als we gecarpoold hadden, een groen als we het openbaar vervoer genomen hadden of met de fiets/te voet waren. Deze bladeren werden dan op een papieren boom geplakt, met als resultaat dat een herfstboom was: overwegend rood en oranje... (ik had rood...) De bedoeling van de cursus is dus iedereen aan te zetten om er een lenteboom van te maken, met overwegend groene bladeren.

Wat kunnen we er aan doen? (voor mezelf maar ook op klasniveau)
-De anderen laten inzien dat we verkeerd bezig zijn, iedereen ervan bewust maken. De kinderen bewust maken is nooit een probleem, het zijn de ouders die eigenlijk hun gewoontes moeten afleren.
-op klasniveau via een vervoerscirkel uitrekenen of we de afstand niet kunnen stappen of fietsen, of dit gebruiken om te carpolen naar de school.
- voedselkilometers: van veld naar bord: je keuze van je voeding afwegen. Kijken vanwaar je voedsel komt, dit op fiche zetten of op kaart; producten nemen die streekgebonden zijn, waardoor er geen extra vliegtuigen,containerschepen moeten ingezet worden! Seizoensgebonden voedsel gebruiken!
- je auto zoveel mogelijk laten staan en het openbaar vervoer gebruiken. Er zijn op internet sites die heel je reisweg uittekent via het openbaar vervoer, en waar en wanneer je dus een trein/bus moet nemen.
- samen met je school voor het MOS-MOBI logo (milieuvriendelijk en veilig naar school) gaan. Dit is een extra logo dat ook weer uit drie stukken bestaat.


Voor mij was het een heel leerrijke cursus, omdat ik heel wat info teweten ben gekomen, en ook omdat er heel veel duidelijke voorbeelden werden gegeven wat je eraan kan doen. Meer info over bovenstaande activiteiten kan je ook terugvinden in de nieuwe MOS-bundel van mobiliteit.
Het is nu nog een kwestie van alles om te zetten in de praktijk....

de lieveheersbeestjes

Ik stel vast - mijn leerwens
Op onze buitenmuur zitten er een twintigtal lieveheersbeestjes. Als de achterdeur openstaat, durven ze ook wel eens binnen te vliegen. Jarne pakt ze dan direct vast en zet ze terug buiten met de woorden "nee, dit is mijn huis, ga naar uw eigen huis!" Met veel geluk overleeft het beestje dan zijn ontmoeting met mijn zoontje.

Ik stel vast dat ik niet echt veel over het lieveheersbeestje kan vertellen, dus ook niet waar lieveheersbeestjes zich normaal gezien schuilhouden. Ik hoop te kunnen aantonen waarom deze diertjes nuttig zijn, zodat Jarne ze met meer respect gaat behandelen.

Actieplannen
- informatie opzoeken over lieveheersbeestjes op internet + informatie opzoeken van een lieveheersbeestjeshotel.
- samen lezen van het kinderboek 'Lieveheersbeestjes' van Gallimard Jeunesse
- samen lezen van het educatieve jeugdboek 'het lieveheersbeestje' van Chen Mmei Ling
- het zelf maken van een lieveheersbeestjeshotel.

doelen uit het leerplan
7.6. Kinderen zien in dat mensen, dieren of planten op een eigen manier trachten in leven te blijven.
7.7. Kinderen zien in dat mensen, dieren, planten aangepast zijn aan een leefwijze in een bepaald milieu.
7.13. Kinderen maken een bewuste keuze voor het behoud van het leven in hun direct omgeving.
Mijn leerresultaten
- Het is in België bij wet verboden om lieveheersbeestjes opzettelijk te verwonden of te doden.
- het aantal stippen op een lieveheersbeestje heeft niets te maken met hoe oud het beestje is, maar speelt wel een rol bij de benaming van de verschillende soorten lieveheersbeestjes. Het diertje zelf leeft ongeveer 1 jaar.
- De stippen zelf hebben allemaal aparte namen zoals bijvoorbeeld de schoudervlek, schildvlek, naadvlek, ...
- Een volwassen lieveheersbeestje kan gedurende haar hele leven zo'n 5000 bladluizen opeten. Daarom worden deze diertjes ingezet tegen bladluizenbestrijding.

- Op zonnige dagen in het najaar (maand oktober) zoeken de volwassen lieveheersbeestjes een plek om te overwinteren. Daarbij landen ze op door de zon beschenen oppervlakken en het lijkt er op dat ze daarbij een voorkeur hebben voor lichtgekleurde gebouwen, wat dus bij ons het geval is. Daar geland gaan ze in die periode op zoek naar een beschutte plek om te overwinteren. Via naden, kieren, spleten bij de ramen, ventilatieopeningen, ... maar ook door openstaande ramen of deuren komen ze dan in huis. Soms vind je er enkele, soms een tiental, maar waarnemingen van meerdere honderden tot zelfs duizenden komen ook voor.

-Wat doen ze in de winter in huis?
In huis zoeken ze een beschutte plek om te overwinteren. Eten doen ze niet in deze periode, en ook planten ze zich niet voort. Ook aan steen, hout of planten vreten ze niet. Het grootste deel van de tijd zitten ze stil en teruggetrokken (november-januari). Aan het eind van de winter (februari - maart) worden ze weer actief, en lopen of vliegen dan rond, vooral als ze in een relatief warme ruimte zitten.

-Als je een lieveheersbeestje "pest" door zachtjes op hem te drukken dan produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden". De vloeistof heeft een kwalijk geurtje en smaakt erg bitter. Vogels die een lieveheersbeestje oppakken proeven dit bloed en laten hem dan soms snel vallen. Het rood met zwarte kleurpatroon is dan ook te beschouwen als een waarschuwing. De vloeistof van een bepaalde soort lieveheersbeestje is giftig voor de koolmezen.

Naar Jarne toe:
Ik toon Jarne een aantal bladeren aan onze haag met daarop bladluizen, en leg hem uit dat deze bladluizen onze haag helemaal stukmaken. De lieveheersbeestjes eten deze bladluizen, zodat onze haag goed kan groeien. Daarom mag je de lieveheersbeestjes nooit pijn doen of dood doen.
We besluiten om samen een huisje te maken voor de lieveheersbeestjes, zodat ze niet meer binnen hoeven te vliegen. In de kelder zoeken we allerlei afval dat we kunnen gebruiken om het huisje te kunnen maken. We gaan aan de slag. Ons huisje wordt op een zonnig plaats gezet tegen onze gevelmuur. We hebben aan de achterkant kijkgaatjes gemaakt, zodat we binnenkort eens kunnen kijken of we bezoekers hebben in ons huis.




Een nieuwe foto van onze nieuwe huurbeestjes. Op de eerste foto zie je onderaan in een takje een beetje geel: dit is het bijtje.

De gaatjes worden volledig toegemaakt

op een grote paddestoel, rood met witte stippen ....

Ik stel vast ...
Het is momenteel paddestoelenseizoen, en ik besef dat ik eigenlijk helemaal niets weet over paddestoelen, buiten dat er soorten heel giftig kunnen zijn. (wat mij vroeger heel duidelijk werd gemaakt: alle paddestoelen zijn giftig, niet aankomen, uit de buurt blijven).

Leerwens
Ik wil zelf meer te weten te komen met mijn hart, handen en hoofd over paddestoelen. Waar groeien deze paddestoelen, welke soorten zijn er allemaal te vinden, welke kenmerken hebben ze? Worden ze opgegeten en door wie? Zijn ze allemaal giftig en moet ik er zo'n schrik van hebben?

actieplannen
- De bouw/onderdelen van een paddestoel herhalen om de juiste woordenschat te kunnen toepassen.
- Een paddenstoelenwandeling maken om na te gaan waar er allemaal paddestoelen zijn, of ik verschillende soorten tegenkom en of ik nadien kan uitpluizen welke soort ik gezien heb

doelen uit het leerplan
7.1. Kinderen genieten van hun aanwezigheid in de natuur en van de wisseling der seizoenen en uiten dat op diverse manieren
7.3. Kinderen ontdekken in hun omgeving een aantal levensgemeenschappen of biotopen
7.4. Kinderen zien in dat mensen, dieren en planten een grote verscheidenheid in kenmerken vertonen

Mijn Leerresultaat
Volgende tekening toont alle belangrijke onderdelen van een paddestoel.

Het deel van de paddestoel dat je kan zien is in feite het vruchtlichaam van een schimmel. De schimmel bestaat het grootste deel van het jaar alleen uit een massa dunne draden (mycelium). Aan het einde van de zomer of in de herfst produceert dit mycelium dan de vruchtlichamen die sporen bevatten waarmee de schimmel zich kan voortplanten.
De paddestoel zelf bestaat voor 90% uit water.

Paddenstoelen leven van afbraak van dood of levend materiaal, bv een dode of levende boomstam. Er zijn drie soorten: symbionten, deze leven in harmonie met hun gastheer; saprofyten leven van dood hout en plantenresten; parasieten ontfutselen het voedsel aan hun gastheer.
Als er geen paddestoelen zouden zijn, zou het afval zich ophopen en zouden er uiteindelijk te weinig voedingsstoffen overblijven. Dit is ook de reden waarom zoveel soorten juist in de herfst te vinden zijn. In de herfst vind je veel dood materiaal zoals afgestorven bladeren en planten.

Ik ben op 4 verschillende plaatsen (het kastanjebos, een naaldbos, een braakliggend terrein met enkele sparren en dennen langs de kant, en een wegberm) paddestoelen gaan zoeken, en met resultaat! Afhankelijk van de plaats waren er ook verschillende paddestoelen te vinden. Van alle deze paddestoelen had ik detailfoto's genomen om later op internet op te zoeken over welke soort het ging.

Ik heb ingezien dat het heel moeilijk is om de soorten op te zoeken, vooral omdat ze erg op elkaar leken, en ik enkel foto's had waardoor ik geen zicht had op bv de grootte ervan. Het resultaat is dus dat ik enkel een paar 'uit het oog stekende' paddestoelen kon identificiëren, zoals bijvoorbeeld de vliegenzwam. Bovendien vond ik op internet niet echt een goede site om de paddestoelen te identificeren.

Daarom heb ik nieuwe actieplannen uitgevoerd

- deelnemen aan een paddestoelenwandeling met gids (10 oktober) in het stiltegebied in Tessenderlo door de gids Marc Meert
- een bezoek aan het bosmuseum van Tessenderlo waar er een tentoonstelling was over paddestoelen.
-een paddestoelengids aangekocht (atrium natuurgidsen) waarin duidelijke kenmerken worden opgenoemd, en met tekening en kleurenfoto bij. Bovendien is het formaat geschikt om mee te nemen tijdens de boswandeling. Ondertussen heb ik ook de gids voor bomen aangekocht van dezelfde uitgeverij zodat ik mijn kennis van de bomen kan heropnemen tijdens een volgende wandeling.

mijn leerresultaat.
Ik voel me nu sterker in mijn schoenen staan wat betreft dit onderwerp. Ik herken nu een aantal van de meest voorkomende paddestoelen in Limburg, en ken ook een aantal interessante feiten over paddestoelen:

- Paddestoelen plukken is in Vlaanderen bij wet verboden in natuurgebieden en openbare domeinen. Alleen in je eigen tuin mag je paddestoelen plukken... Gidsen hebben wel toestemming om paddestoelen te plukken.

-Paddestoelen werden heel lang als demonisch (heksen,duivels,...) beschouwd, men wist immers niet vanwaar paddestoelen kwamen. Lang dacht men dat paddestoelen verschenen door blikseminslagen, of door contact met regen. In de middeleeuwen werden mensen die iets met paddestoelen te maken hadden, een heks genoemd en vlogen ze op de brandstapel...
voorbeelden: elfenbankje, duivelsei, heksenkring,...

-Er zijn ook heel veel paddestoelen met 'eetbare namen', maar zijn daarom niet eetbaar (vb aardappelbovist, kaaszwam, biefstukzwam, kastanjeboleet, ...)

enkele van de veel voorkomende paddestoelen die ik gezien heb:

De vliegenzwam (amanita muscaria) verwijst naar het woordje 'vlieg'.
Men denkt dat dit komt omdat deze paddestoel vroeger gebruikt werd om vliegen te vangen. Je legt de vliegenzwam ondersteboven in een kommetje met gesuikerde melk, de vliegen komen er op af en raken bedwelmd. Deze methode werd in de middeleeuwen al gebruikt
Een andere verklaring verwijst naar de hallucinogene eigenschappen van deze paddestoel: wie ervan eet, bevindt zich even in hogere sferen (ziet ze vliegen), maar moet daarna ervan overgeven. In de tijd van de oorlogen, lieten de soldaten hun vrouwen vliegenzwammen eten, en dronken daarna de urine van hun vrouw alvorens ten strijde te gaan. Op deze manier hadden ze toch het hallucinerend gevoel in hun lichaam (en dachten ze dat ze iedereen konden verslaan) en werden ze niet ziek....

de grote stinkzwam:
heel gemakkelijk terug te vinden vanwege de geur die de paddestoel verspreid. Deze geur trekt de vliegen en kevers aan, waardoor de sporen verspreid worden.
De grote stinkzwam groeit uit het duivelsei. Dit ei wordt gebakken en geserveerd als afrodisiacum. De paddestoel is desondanks zijn slechte geur zeer eetbaar.







zwavelkopjes:
één van de meest voorkomende paddestoelen. Ze
zijn oneetbaar wegens de zeer bittere smaak en zijn zeer giftig...





glimmerinktzwammen:
de culiniaire naam is zwam der geheelonthouders omdat men deze soort nooit mag combineren met alcohol. Hier wordt je ernstig ziek van (antabuseffect). Deze soort zou daarom veel gebruikt worden in ontwenningsklinieken

kijk eens, sporen van ... !!!!

dimensie mens en ruimte:

Ik stel vast ...
dat ik niet weet welke afdrukken en sporen belangrijk zijn voor kleuters.

Leerwens
Ik wil weten hoe ik leerplandoel 9.9 kan behalen op niveau van de kleuters.

Actieplan
Ik zoek informatie uit boeken om te weten wat er belangrijk is voor de kinderen.

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen
9.9. Kinderen kunnen gebruik maken van diverse voorstellingen van de ruimte: afdrukken en sporen kunnen herkennen.

Mijn leerresultaat
Ik was eerst op zoek gegaan naar een boek over belangrijke sporen voor kleuters, maar zonder enig succes. Ik vond steeds boeken over spoorafdrukken van dieren, wat op zich heel leerrijk is als het gaat over sporen die ze in het echt ook kunnen zien (en beer, olifant en verschillende soorten herten behoren daar dus niet toe...)

Tijdens een strandwandeling met de kinderen heb ik beseft dat ik ook anders kan werken: welke sporen zien we rondom ons?

We liepen smorgens op het strand, en daar hebben we onder meer volgende sporen gezien
- onze eigen schoenafdrukken, en schoenafdrukken van andere mensen
- voetafdrukken (welke is de grootste, welke de kleinste?)
- sporen van meeuwen (de pootafdrukken door een meeuw te achtervolgen en veren van een meeuw)
- sporen van water (nat zand en droog zand, tot waar is de zee geweest?)
- pootafdrukken van een hond
- sporen van de zeewormen (de kleine slierten zand met een gaatje ernaast). Aangezien we enkel het spoor zagen en niet de worm zelf, heb ik nadien op het internet prentjes gezocht van dit diertje.

Wat ik hieruit geleerd heb : soms moet je het niet altijd in boeken zoeken om te kunnen beginnen, maar gebruik je beter boeken als extra informatie...

techniek in huis

Ik stel vast ...
dat ik niet weet hoe ik de dimensie techniek in huis kan brengen

Leerwens
Ik wil mijn kinderen meer laten omgaan met techniek.

Actieplan
Ik ga na hoe ik meer techniek kan aanbieden met het huidige speelgoed dat ze hebben.

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen
6.13 Kinderen kunnen een constructieactiviteit of een bereiding correct uitvoeren
6.15 Kinderen kijken kritisch naar een zelfgemaakt product of bereiding.

Mijn leerresultaat
Ik heb gemerkt dat ik, door middel van kleine tussenkomsten meer techniek in huis kan aanbieden dan dat ik verwachtte.

Omdat Jarne momenteel heel veel fantasievoertuigen bouwt met duplo, ben ik op internet gaan kijken of er geen voorbeeldmodellen bestonden van voertuigen die hij dan kon nabouwen.
Op de site http://www.bouwvoorbeelden.nl/ heb ik het voorbeeld van een vliegtuig gevonden, wat heel toepasselijk was, omdat hij daar momenteel in geïnteresseerd is (binnenkort gaan we met het vliegtuig op vakantie). Ik heb het voorbeeld afgedrukt en ben dit samen met hem gaan maken. In het begin had hij wat moeilijkheden hoe hij dit plan nu moest lezen en toepassen, maar eens hij het doorhad, kon hij uiteindelijk zelf het vliegtuig maken. Op de site stond er ook een link naar software waarmee je zelf plannetjes voor duplo en lego kan maken (LDraw.org ). Het proberen waard!

Hannah heeft het dan weer voor de aquaplay. Ik heb haar getoond dat je door middel van het waterrad een bootje kan laten bewegen, en hoe sneller je draait, hoe sneller het bootje gaat varen. Daarna moest ze het bootje door een bepaalde baan laten varen door sluizen op de juiste plaats te zetten.

In de winkel had ik het denkspel 'Castle Logix' zien staan. Het zijn een aantal blokken en stokken. In het bijhorend boekje staan opdrachten die je dan moet nabouwen. Thuis had ik een spel met blokken en drie stokken staan, en de peuters moeten dan gewoon de blokjes rond de stokken krijgen.

Ik heb van mijn spel dan opdrachten gemaakt: de torens op een bepaalde manier in elkaar gestoken en hier een foto van genomen. Op deze manier heb ik hetzelfde efect als de caslte logix, en doordat ik meer blokken heb, kan ik variëren van makkelijke naar moeilijkere opdrachten, een nieuwe uitdaging voor Hannah en Jarne

mens en natuur: de zeehond en zeeleeuw

Ik stel vast ...

dat ik onvoldoende kennis heb over zeehonden en zeeleeuwen, en dat ik hierdoor incorrecte informatie overbreng naar mijn kinderen. Ik merk dat ik het verschil niet ken tussen beide diersoorten en hierdoor benoem ik de dieren verkeerd.

Leerwens

Ik wil weten wat een zeehond is, en wat een zeeleeuw is.

Actieplan

Ik zoek informatie op over deze twee dieren, en breng een bezoek aan echte zeehonden en zeeleeuwen om het verschil te kunnen opmerken

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen

7.5. Kinderen ontdekken dat er tussen mensen onderling, dieren onderling en planten onderling veel gelijkenissen bestaan.

Mijn leerresultaat

Na het opzoeken van het verschil tussen beide dieren via het internet en een dierenboek, heb ik een bezoek gebracht aan het sea-life-centrum in Blankenberge om beide dieren in het echt te kunnen bekijken.

Hier werd er ook informatie gegeven over deze dieren, hoe ze hier terechtkwamen, hoe ze verzorgd worden, en wat het verschil tussen beide diersoorten is. En werd er een 'show' gegeven waarin je de dagelijkse 'turnoefeningen' kon zien van deze dieren. De kinderen vonden de show uiteraard het mooist, ik vond vooral de informatie die ze gaven heel bruikbaar. Deze was echt in kinderwoorden uitgelegd, zodat iedereen kon volgen.

mens en medemens

Ik stel vast
- dat ik mijn leerspoor binnen de dimensie mens en medemens nog niet op mijn blog heb gezet:
Tijdens groepsactiviteiten ben ik meestal een introvert persoon, terwijl dit in kleine groepjes niet het geval is. Ik ben zeer vaak onzeker van mezelf als ik iets in grote groep moet zeggen.
- dat ik ondertussen al wat gegroeid ben in mijn eigen leerspoor.

Leerwens
Ik wil mijn introvert karakter aan de kant proberen te schuiven...

Actieplan
Ik probeer om meer deel te nemen aan de groepsgesprekken. Ik probeer mijn persoonlijke gedachten of indrukken in de groep te gooien.

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen
4.2. Kinderen ontwikkelen vertrouwen in eigen mogelijkheden.

Mijn leerresultaat
Als ik kijk naar het begin van dit schooljaar, en meer bepaald naar mezelf in grote groepen, zie ik dat ik meestal de stille persoon was, die wel veel informatie opnam tijdens de lessen, maar heel weinig zelf iets zei in de groep. In een grote groep word ik onzeker, vooral als er personen tussenzitten die echte 'watervallen' zijn.
En ik weet dit van mezelf: ik heb een introvert karakter, altijd al gehad. "Ik ben de persoon die je kan vergelijken met het spreekwoord: "stille waters, diepe gronden".
Doordat we bij reflectief leren onze sterke en zwakke punten moesten verwoorden en aanpakken, wist ik dat ik hieraan iets zou moeten doen.
Het kost me nog altijd heel veel moeite om iets in groep te zeggen, en omdat ik dan zo zenuwachtig en onzeker wordt, komen er dan nog de verkeerde woorden uit, maar ik doe het wel! Ik durf uit mijn comfortzone te stappen. En hoe meer ik in groep praat, hoe beter het lijkt te lukken. Maar ik merk ook, dat wanneer mijn welbevinden aan de lage kant is door allerlei toestanden, dat ik direct terug in mijn veilige zone, mijn schelp kruip, en de resultaten die ik boekte dus niet blijvend zijn. Het is iets waar ik hard aan ga moeten blijven werken....

mens en het muzische: een positieve evolutie

Ik stel vast ...

dat ik mijn tekorten in mijn eigen leerspoor (die ik in het begin van dit schooljaar heb vermeld) voor de dimensie mens en het muzische aan het bijwerken ben door al enkele keren naar een muzische activiteit te gaan en me hierin te verdiepen.

Leerwens

Ik wil mijn kijk op kunst verder blijven verruimen om nog meer prikkels te verkrijgen.

Actieplan

Ik blijf plannen maken om muzische activiteiten te bezoeken.

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen

3.8 oog hebben voor technieken en materialen die gebruikt worden in kunstwerken zoals muziekstukken, toneelvoorstellingen, tentoonstellingen, films, kinderboeken, schilderijen, gedichten, ...

3.9 bij een bezoek aan atelier, een academie, een tentoonstellinge, een bibliotheek, een (poppen)theater, een (heemkundig) museum, een monument, ... vaststellen hoe verschillend kunst wordt (werd) gecreëerd)

Mijn leerresultaat

Na het toneelstuk 'Dag Hand', een show van Bumba en een theaterstukje van barones Bibberbil, ben ik op 24/05 met mijn gezin gaan kijken naar het circus van Pipo. Een dorpscircus, waardoor ik al geen wilde leeuwen, kamelen en olifanten verwachtte, maar wel pony's, honden en geitjes. Maar ik wou dit toch gaan bekijken om uit te zoeken hoe ze met 'gewone, alledaagse' elementen toch een creatieve en originele show kunnen maken. En dit was hun ook gelukt.

Wat ik hierin geleerd heb, is dat je door middel van improvisatie en humor toch een goede show kunt maken. De dieren in het circus wilden maar niet meewerken aan de acts (het waren heel koppige geiten bv), en door middel van er humor aan toe te voegen, kwam de clown hier heel goed mee weg. De kinderen vonden dit eigenlijk leuker dan de act zelf, want deze stelde in principe weinig voor: een geit over een balkje te laten lopen.

Wat ik goed vond, (en voor mezelf meeneem), is dat doordat je breed gaat kijken naar een voorwerp, je hier heel wat andere ervaringen kunt verkrijgen. Er werden bijvoorbeeld ganzen gebruikt in een act. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht, maar wel fascinerend vond. Alleen al het feit dat de gans haar vleugels spreidde, was voor de kinderen een wauw-moment. Zo zie je maar dat het niet altijd spectaculair moet zijn, maar dat je met 'gewone' dingen ook wauw-momenten kan verkrijgen.

mens en natuur: de paardenbloem

Ik stel vast ...

dat ik onvoldoende kennis heb over de paardenbloem.
De kleuters waren op de speelplaats bloemetjes aan het plukken, er stonden madeliefjes en paardenbloemen op het gras. Een kleuter plukt een paardenbloem van het gras, met stengel aan en geeft deze aan een leerkracht. Een leerkracht antwoordt hierop dat het heel lief is, maar dat deze bloemen heel giftig zijn en gaat ze wegleggen.

Leerwens
Ik wil graag te weten komen waarom de paardenbloem giftig is.

Actieplan.

Ik zoek informatie over de paardenbloem op internet om te weten te komen of de paardenbloem giftig is, hoe gevaarlijk dit is, en wat er net giftig is.

Leerplandoelen die ik wil bereiken en doelen waarin ik me wil verdiepen
7.2. Kinderen beleven en ervaren dat de natuur voor hen veel betekenissen heeft (de natuur ervaren als leverancier van eetwaren, geneesmiddel of spullen)

7.15. Kinderen trachten door hun gedrag gezondheidsrisico’s te vermijden. Dit houdt in dat ze weten dat ze door inname van sommige planten ziek kunnen worden

Mijn leerresultaat:

Ik heb verschillende sites bezocht, maar telkens dezelfde informatie gevonden:
Het melksap in de stengels is licht giftig. Het melksap werd gebruikt om wratten aan te stippen.
De bloem en de bladeren zelf zijn heel geneeskundige kruiden. De bekendste is de paardenbloem als ‘pissebloem’. De thee van paardebloemen laat de mens extra plassen. Dit zuivert het hele lichaam en het bloed.

De paardenbloem was dus niet zo giftig als men liet blijken. Ik ga de kleuters het dus niet verbieden om deze bloemen te plukken. Wanneer ik zie dat de kleuters de paardenbloem te exploreren en van de stengel beginnen te proeven, leg ik wel uit dat ze dit een keer mogen doen, maar niet teveel omdat je er anders wel ziek van kan worden.

Bovendien weet ik nu tenminste waarvan de naam 'pissebloem '(die ik thuis ook gebruik) vandaan komt.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en de natuur

Omdat de leerwens te groot is om te kunnen bereiken, heb ik mijn leerwens en actieplan aangepast:

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en natuur

Ik stel vast dat ik sommige leerplandoelen van WO niet kan overbrengen naar de kleuters toe, omdat ik hierover zelf te weinig weet.

Vaststelling
Het gaat over volgende leerplandoelen:
- 7.2 Kinderen beleven en ervaren dat de natuur voor hen veel betekenissen heeft. Dat houdt in dat ze de natuur ervaren als leverancier van eetwaren, geneesmiddelen (bv het blad van hondsdraf tegen brandnetelpijn) of spullen.
Ik stel vast dat ik niets eens weet hoe hondsdraf eruit ziet, en dat het een geneeskundige kracht zou hebben.
- 7.4 Kinderen zien in dat mensen, dieren en planten een grote verscheidenheid vin kenmerken vertonen.
Ik stel vast dat ik van sommige bomen, planten en kruiden hun naam niet ken, laat staan hun kenmerken.
- 7.15 weten dat ze door de inname van sommige producten en planten ziek kunnen worden.
Ik stel vast dat ik niet weet welke planten eetbaar zijn, en welke giftig zijn.


Leerwens
Ik wil de meest voorkomende kruiden kennen van naam en uitzicht. Ik wil weten welk kruid giftig is of eetbaar.

Actieplan
Als uitgangspunt neem ik de slide van kruiden voor 2 BAKO.
Ik zoek op internet of via boeken uit de bibliotheek op welke de eigenschappen en kenmerken zijn van deze kruiden.
Ik ga uitzoeken welk van deze kruiden het meest in mijn omgeving voorkomen en waar ze voorkomen. Ik trek dus de tuin, een weide en een berm in, en trek foto's van welke planten ik tegenkom. Indien ik nog andere kruiden tegenkom, zoek ik hier informatie op.

Hannah en Jarne met vergrootglazen: tips voor de professordoos...

Tijdens het boekenfestijn had ik een leuk boekje gevonden: superspoorzoekers. De bedoeling van het boek is dat er met behulp van een vergrootglas allerlei voorwerpen op de tekeningen worden teruggevonden, om zo het mysterie van het gestolen beeld in het museum op te lossen.

En dus gaf ik Hannah en Jarne het vergrootglas. De eerste keer dat ze met een vergrootglas werken. En wat viel me direct op: ze konden het niet gebruiken. Ofwel legden ze het vergrootglas helemaal op de tekening, waardoor er niets vergroot werd, ofwel hielden ze het voor hun oog, waardoor ze alles gewoon wazig zagen. De gulden middenweg vonden ze maar niet....

Daarna heb ik zitten te zoeken naar hoe ik dit probleem kon oplossen.. Na het rondsnuffelen in mijn eigen grote professordoos (oftewel de kast waar ik allemaal materiaal insteek dat ik ook wel eens kan gebruiken...) vond ik de oplossing: de vouwmagneet. Deze staat op een staander, waardoor er automatisch een afstand van ongeveer 7 centimeter wordt gecreëerd zodat ze alles in detail kunnen zien...

Ik ga er dus vanuitgaan dat niet elke kleuter in mijn klas een vergrootglas gaat kennen, en dus ga ik item dus ook maar in mijn professordoos voor school stoppen.. Want als je een half uur nodig hebt om uit te leggen hoe het werkt, is het doel van de eigenlijk waarneming waarschijnlijk al lang voorbij...

Mens en zingeving...

Soms krijg ik maar geen vat op deze wereld... De laatste tijd zijn er zoveel persoonlijke dingen aan de hand dat ik denk van "maar hoe kan dit nu, dit kan toch helemaal niet de bedoeling zijn van dit leven"....

Een persoonlijk voorbeeldje: mijn jongste zus is zwanger van haar derde kindje. Uit de echo blijkt dat er een deel van de hersentjes is opgezwollen. De zwangerschap wordt nu van dichtbij gevolgd, om de 10 dagen wordt er een nieuwe echo genomen door een specialiste. Dan gaat de waarde weer omlaag, de volgende echo is het terug gestegen... Er is die constant vraag of alles nu wel goed is of niet... Wat kan er mis zijn: totaal niets of... waterhoofdje, ADHD, de specialisten kunnen niets met zekerheid zeggen... Het is afwachten tot het kindje geboren word. Of totdat de waarde van het vocht te hoog wordt, waardoor ze dit vocht moeten draineren nog tijdens de zwangerschap... Wat een leuke periode hoort te zijn, is nu een gevecht tegen angst en stress...

mens en samenleving: het verkeer, vervolg

De Vlaamse stichting voor verkeerskunde heeft me enorm geholpen. Allereerst heeft ze me de link gegeven naar de brochure die handelt over de ontwikkelingsdoelen en hoe je deze kan bereiken. Hier staat echt alles in wat ik wou weten. Voor degene die geïnteresseerd zijn: de brochure kan je momenteel nog vinden op http://www.verkeerskunde.be/publicaties/educatie/?id=12. maar zal in de toekomst herwerkt worden en gaat dan van de site...

Bovendien heeft ze een heel pakket opgestuurt met heel wat materialen, posters, praatplaten enzovoort die momenteel in de scholen gebruikt worden. Zo heb ik meer kijk op wat er in de klassen hierover allemaal gebeurt..

Ik begrijp nu hoe ik op een kleutervriendelijke manier kan omgaan met het verkeer. In de brochure staat beschreven welke ontwikkelingsdoelen aan bod komen, en hoe je hierop kan inspelen en aan kan werken.

Het leuke is ook dat ik de taakjes die Jarne had meegebracht van school nu beter kan plaatsen.

Hij had bijvoorbeeld onderstaande tekening meegebracht. De kennis die erachter steekt:

- doel: de kleuters kunnen de boodschap van de pré-borden en de verkeersborden verwoorden en handelen er naar.

-> Pré-boren helpen de kinderen op een eenvoudige en boeiende manier kennis te maken met de symboliek van de verkeersborden... Ze lijken op pictogrammen maar door de grote symbolische waarde van kleur en vorm leunen ze meer aan bij de verkeersborden. De tekeningen op deze pré-borden komen uit de leefwereld van de kleuters en zijn voor hen daardoor beter begrijpbaar.

zaaien en planten, vervolg

Mijn concrete leerervaringen bij dit thema...



Ik heb niet veel planten in huis, met als reden: ik vergeet regelmatig mijn planten water te geven en te verzorgen. De planten die nu in huis staan, zijn dus zeer sterke planten in mijn ogen... De opdracht zaaien en planten was voor mij dus al een hele uitdaging en dit heb ik er uit geleerd:



- ik wou per se uitzoeken of vloerverwarming een invloed had op de groei van mijn zaadjes. En het antwoord hierop: als de plant voldoende water krijgt, heeft het totaal geen invloed op de groei. De zaden in mijn vergelijkspotjes en de zaden in het potje op de vloerverwarming kwamen tegelijkertijd uit, en hebben zowat dezelfde lengte en kleur...

Maar je moet ze wel regelmatig water geven want de verdamping van het water gebeurt sneller... Gelukkig staan mijn planten thuis niet op de vloerverwarming...

Ik had drie dagen geleden een testje gedaan: ik had de twee potjes voor de helft ondergezet met water (teveel water dus). Met als resultaat: de tuinkers in mijn vergelijkingspotje is 'verzopen' zeg maar... Maar het potje op de vloerverwarming heeft door de snellere verdamping het wel overleeft...



- een ander testje van mij is om te zien welke invloed een luchtverfrisser heeft op de groei van mijn tuinkers. De eerste weken kreeg ik bij drie zaadjes een kleine ontwikkeling te zien (zaadje sprong open), de rest van de zaden deed gewoonweg niets. Nadien besloot ik om de luchtverfrisser af te zetten, om te zien of de 'schade' van deze lucht definitief was: zouden mijn zaadjes nu nog gaan uitkomen... En ja hoor, er staat nu al wat tuinkers in. Vandaag heb ik de luchtverfrisser terug opgezet, eens kijken wat er nu gebeurd...



- mijn creatieve opdracht is een ramp geworden, allee ja, het uitzicht toch, voor mijn eigen ervaring heb ik weer wat bijgeleerd: ik was hier te precies bezig, elk zaadje had zijn plaatsje, maar bij het eindresultaat zag ik niets meer van Winnie the pooh... Tuinkers is geen tekenmateriaal, laat ik het zo stellen... Normaal gezien maak ik met de kinderen hier er een rupsje ofzo van, dus volgende keer me daar toch aan houden...



-Waar ik echt zit op te wachten is op de komst van mijn radijsjes. Ik had ze met veel enthousiasme geplant, maar de achterkant van het zakje weer niet duidelijk gelezen (explorerende grondhouding: techniek... weer te snel geweest) Hier stond op dat ik de rijen 10 cm van elkaar moest houden, wat ik ongeveer had voorzien, maar ook de zaden zelf moeten 3 cm van elkaar liggen (of dat leidt ik er toch vanaf) Volgens mijn schoonvader (teler in hart en nieren) kan dit allemaal geen kwaad... Ben eens benieuwd of ik echt radijsjes ga kunnen eten...

zaaien en planten in de ... bureau...

Elk jaar rond de lente zaai ik met de peutertjes van de opvang tuinkers in hun zelfgemaakt potje. Omdat ik hierdoor weet dat het snel groeit, heb ik besloten van de tuinkers te gebruiken voor de onderzoeksgerichte opdrachten. Ik ben bezig met het belang van een milieufactor uit te testen. Mijn testjes:

- 1 potje tuinkers in watten als vergelijkingspotje (en invloed van mineralen in de bodem)

- 1 potje tuinkers in potaarde als vergelijkingspotje (en invloed van mineralen in de bodem)

- 1 potje tuinkers in watten in een zwarte doos (invloed van het licht)

- 1 potje tuinkers in watten dat ik op de vloerverwarming heb geplaatst (invloed van de temperatuur)

- 1 potje tuinkers in watten dat ik op de vloerverwarming heb geplaatst, maar dan zonder plastiekje over.

- 1 potje tuinkers in watten waar om de 36 minuten een luchtverfrisser in spuit (invloed van gezonde lucht)

- 1 potje tuinkers in watten ook op de vloerverwarming, maar dan niet afgedekt (invloed van vochtige lucht)

- 1 potje tuinkers in vervuilde zand van de zandbak (invloed van de voedingsbodem)

- potje tuinkers in watten in een miniserretje

Voorlopig resultaat: wat het meeste opvalt : alles groeit redelijk goed, behalve de tuinkers met de luchtverfrisser... Hier zijn nog maar enkele zaadjes waarbij de kiemwortel zichtbaar is geworden. De andere zaadjes zijn nog dicht...

De tuinkers op de vloerverwarming met plastiek groeit evensnel als het vergelijkingspotje. Maar de tuinkers op de vloerverwarming zonder plastiekje groeit minder snel, en is ook sneller droog. Ik moet deze meerder malen per dag besproeien met water.

- De tuinkers in de zwarte doos heeft een gele kleur, en niet de gezonde groene kleur zoals de rest. Ook de tuinkers in de vervuilde zand ziet er niet zo 'gezond' uit, ook hier ontbreekt de groene kleur...

Ook voor het creatief zaaien heb ik tuinkers genomen. De bedoeling was om een winnie-tuintje te maken. Met behulp van een sjabloon heb ik de zaadjes in de vorm van winnie kunnen leggen. Nu de tuinkers begint te groeien, zie je de vorm van het sjabloon bijna niet meer. Misschien dat nog in orde komt...

Omdat ik de blaadjes van de radijsjes wou proeven heb ik een bakje staan met radijsjes in potaarde, en radijsjes in vochtig papier, dit om het kiemproces te volgen. Na twee dagen zijn de zaadjes in de potaarde al aan het ontwikkelen, de zaadjes in het vochtig papier doen het minder goed... Ben benieuwd wanneer ik kan gaan proeven!!

Ik heb ook enkele bonen geplant in potaarde in een aarden potje met een schoteltje onder. Hier merk ik nog geen kiemproces... Maar diezelfde bonen heb ik glazen potje gestoken, geklemd tussen vochtig papier, en hier merk ik wel al een eerste verandering: de kiemwortel is naar buiten gekomen...

een eetbereiding in de kleuterklas: een hele leuke uitdaging !

Het doel van mijn eetbereiding was vooral gericht op de bril van de techniek: welke handelingen kunnen mijn kleuters op dit moment aan. Ik wou hen dus verschillende technieken laten uitproberen, en dit op gezonde voeding. Mijn idee was om brood-fruit-stokjes te maken. De bedoeling was dus om boterhammen te laten smeren met boter, en er vlees te laten tussenleggen. Hieruit moesten ze dan stukjes halen en deze op een stokje laten prikken. Hetzelfde ging ik dan doen met groenten en fruit: alles schillen en in stukken verkrijgen. Omdat ik geen flauw idee had hoelang dit zou duren, besloot ik om deze eetbereiding in twee delen te verdelen: eerst de fruitstokjes, daarna de boterhamstokjes. Bij mijn zoon ging dit redelijk goed, maar er is natuurlijk een groot verschil tussen een groepje en 1 kleuter. Bovendien heeft mijn zoon hier ervaring mee, bij mijn kleuters daarentegen was het de eerste eetbereiding van dit schooljaar...

(foto: de voorbereiding: de materialentafel en de werktafel)

Na uitgelegd te hebben dat we niets gingen eten, maar wel eten gingen maken, begon ik met 5 kleuters aan de eetbereiding. Uiteraard had ik wel veel nieuwsgierige kleutertjes naast me staan die meekeken. Nadat we de handen hadden gewassen begon ik met de waarneming van het fruit en groenten. De kinderen begonnen enthousiast op mijn vragen te antwoorden, en namen zelf het initiatief om vragen aan mij te stellen.vb Kun je dat takje van die peer opeten? Proef er eens van, zou je het kunnen opeten denk je?

Nadien begonnen we te schillen, eerst met een kindermesje, gevolgd door een schiller, en zelfs het scherper mesje had ik mee om te proberen... De druifjes en tomaatjes moesten ze losmaken en in bakjes leggen. De banaan moesten ze proberen open te krijgen; kortom er staken heel veel uitdagingen in. De schiller ging bij 1 kleuter goed, de anderen hadden er veel last mee. Dus hielp ik hen om het fruit te schillen. Nadien mochten ze dit in stukken doen, eerst eens proberen of dit met de handen kon, nadien met de mesjes, de pizzasnijder had ik voorzien, zelfs vormpjes lagen er op de werktafel om te kunnen uitproberen. De stukjes fruit moesten ze dan in potjes doen. Wanneer het fruit gesneden was, konden we beginnen met het fruit op de stokjes te plaatsen, dit ging redelijk goed. Ik probeerde om verschillende opdrachtjes te geven (een stokje met alleen groen en geel, ...) om hun denkvermogen en fantasie aan te spreken.

De stokjes staken we op een ananas, wat een feestelijk uitzicht gaf. De kleuters waren heel fier op hun ‘werkje’. Vanwege tijdsgebrek ben ik niet begonnen aan de broodjes.
De fruitstokjes werden dan daarna opgegeten in hun eigen klasje, wat een echt groepsgevoel gaf (normaal gezien eten ze hun tienuurtje in de hal bij de andere klasjes). De bedoeling was om in de namiddag de afwas te doen. Maar vanwege het coachingsbezoek is dit achterwege gelaten, wat ik wel heel spijtig vond.

Ik was heel fier op mezelf dat ik deze uitdaging ben aangegaan, want kleuters met messen in hun hand in een klas, daar maakte ik me wel zorgen om. Maar uiteindelijk waren de kinderen zo betrokken bezig, dat ze hun mesjes en andere voorwerpen mooi aan tafel gebruikten, en niet heen en weer rondliepen met deze spullen. Kortom, een leuke ervaring om nog een keer te doen!

mens en samenleving: het verkeer

Aanpassing van mijn actieplan na sturing:

Aangezien we pas in het tweede jaar leren hoe we een verkeerswandeling moeten uitzetten, heb ik besloten om mijn actieplan te veranderen, en mezelf te focussen op welke verkeersinformatie ik moet kennen en weten.

Ik heb ondertussen al een mailtje gestuurd naar de vlaamse stichting voor verkeerskunde, en hoop hier snel reactie op te hebben. Want je vindt zoveel informatie over verkeer, dat ik niet kan onderscheiden wat ik moet kennen als kleuterjuf.... Hopelijk kunnen zij me verder helpen.

Ondertussen heb heeft Jarne (1ste kleuterklas) net thema verkeer achter de rug. We kregen van de gemeente een brochuurtje me met de verkeersdagen voor dit schooljaar. Voor de kleuters zagen de verkeersdagen er zo uit:

"De jongste kleuters maken kennis met de politieagent en zijn attributen. De oudste kleuters wonen op vrijdag 11 juni de muziektheater "Wow, wat een verkeer' bij. Verder maken ze ook kennis met politie, brandweer en de medische hulpdienst."

Een mooi aanbod, maar als ik dit zo vergelijk met de leerplannen WO, vind ik dat dit niet echt overeenkomt met de doelen. De politie is in het school geweest, in hun veilige omgeving , terwijl ik vind dat het meer de bedoeling is dat de kinderen buiten de school ( of rond de school) weten wat ze moeten doen en hoe ze moeten handelen.

Uit de brochure blijkt dat de leerlingen van de 1ste graad dit allemaal wel gaan doen. Nu heb ik zoiets van, houden we de kleuters dan niet te 'plat' door enkel de politie te laten komen. Hadden ze niet beter een wandeling gemaakt op het einde van de week, een blokje om, zodat ze het in 'real-life' allemaal kunnen zien? Of een uitstapje naar het politiekantoor? Oke, de doelen zijn maar een kennismaking met dit alles, en ik was er allemaal niet bij en weet niet wat ze gezegd of gedaan hebben op school, maar toch heb ik zoiets van, we kunnen het beter aanbieden en zien hoe de kleuters erop reageren...

boontjes eten met de professordoos

De les zaaien en planten zag ik volledig zitten. Ik had zelfs al verschillende zaadjes en bloembollen gaan halen en meegebracht naar de les.

Ik voelde dat mijn explorerende grondhouding goedzat, ik voelde dat ik aan mezelf veel vragen stelde, en deze uitprobeerde, en dat ik de nieuwe info verkregen in de les direct wou gaan uittesten.

Wat ik wel vele minder vond, was het gebruik van mijn professordoos. Voor de les was er al gezegd geweest dat ze veel te groot was, en nu ondervond ik het zelf ook. Ik moest steeds zoeken naar de juiste doos, schuif open doen/toedoen. Het is gemakkelijker om alles in 1 doos te steken, maar hierdoor vind ik alles rommelig overkomen. En hoe ga je dan de inhoudslijst doen. Ik had op elk doosje de afbeelding geplakt, maar als je 1 grote bak neemt, gaat dit natuurlijk niet. Maar dan vroeg ik me af of mijn kleuters het belangrijk zouden vinden als alles netjes geordend lag. En volgens mij hebben kleuters hieraan geen nood. Dus begint opnieuw de zoektocht naar een geschikte professordoos... Deze doos wordt mijn eigen onderzoeksdoos, die ik thuis gebruik, want hier is er wel genoeg plaats voor, en heb ik zowieso meer spulletjes. dus geen verloren moeite uiteindelijk...

piratenkledij op een andere manier bekeken.

Aangezien ik het thema piraten had tijdens de ingroeistage, mocht de piratenkledij niet ontbreken. Ik wist dat mijn kleuters gek zijn op verkleedpartijtjes, en als ik de piratenkledij gewoon op tafel had gelegd, zou het nog geen minuut geduurd hebben vooraleer ze de kledij aanhadden. Dus zocht ik een leuke manier om over de kledij bezig te zijn, zonder dat ze zich direct wilden verkleden. En die heb ik gevonden: de voeldoos.

Omdat ik als hoofddoel het intens voelen (57) had bij zintuiglijke ontwikkeling, (ik geef de kinderen de kans om intens te voelen aan de stoffen en texturen van piratenkledij), was dit de ideale manier om mijn kleuters kennis te laten maken met de kledij. Ik maakte wel met hun de afspraak dat ze niets uit de doos mochten trekken, anders was het natuurlijk gedaan met de beleving...

Door middel van mijn vragen, en een aantal voelplaatjes als hulpmiddel, zochten de kinderen wat er in die doos zou kunnen zitten. De kleuters waren er echt mee bezig, dat zag je... De activiteit zelf heeft tot mijn grote verbazing een uur geduurd, zo gefascineerd waren ze bezig met al dat voelen, en de bespreking (vb waarom is de kledij vanonder stuk).

Ik voelde dat ze nieuwe ervaringen hadden opgedaan, en zelfs op het einde van de stageweek wisten de kinderen nog steeds waarom de kledij stuk was vanonder bij een piraat, en niet bij een kapitein...

Uiteraard hebben ze de hele week de kledij kunnen passen en een rollenspel kunnen spelen, we hadden zelfs een boot in de klas gemaakt. En in principe kon ik alle hoeken van mijn klas sluiten, want ze zijn bijna niet uit hun boot geweest!

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en techniek

Naar aanleiding van mijn ingroeistage over piraten, kocht ik een zelf-ineen-te-zetten-piratenschip. Ik had het nodig, het leek er gemakkelijk uit, en ik dacht het klusje eens snel te klaren.

Ik nam de handleiding uit de doos, 1 papiertje, voor en achterkant, 22 stappen... Ik nam me voor om het stappenplan volledig te volgen, en begon eraan.

Mijn eerste stap was alles uit de doos leggen en rangschikken volgens het plannetje.

Daarna begon de constructie. Na stap 2 (drie stukjes aaneenlijmen) bleek ik al in de problemen te zitten. Terwijl de drie stukjes aan het drogen waren in mijn ene hand, moest ik met mijn andere hand eerst nog alle voorgemaakte gaatjes wegduwen. En dit verliep niet zo vlot. Dus moest ik mijn drie stukjes weer uiteen halen... Na alle gaatjes te hebben leeggemaakt, begon ik opnieuw, nu met meer succes.

Alles verliep goed, tot ik de masten door de gaten moest duwen, en die gaten bleken heel nipt te zijn. Een beetje teveel druk, en hupla, weer een stuk van mijn schip losgekomen...

Na 3 uur! werken, was het piratenschip eindelijk klaar. Ik was trots op mezelf omdat ik het volgehouden heb (in andere omstandigheden had ik het alleen opgegeven en aan mijn man gegeven). Het resultaat ziet er goed uit, al ziet het piratenschip er niet hetzelfde uit als op de doos: andere vlaggen, en 4 gaten zonder stickers aan de zijkant in plaats van drie zoals op de doos. Maar toch.

Wat heb ik hieruit geleerd: laat je niet misleiden door de bouwdoos. Ik dacht dat het een simpel klusje zou zijn, dat het zelfs voor kinderen was bedoeld, maar dat was het dus niet. Het ineenzetten van het voorgesneden hout verliep niet vlot, je moest veel geduld hebben bij het lijmen en laten drogen.

Op het einde ontdekte ik een tijdsindicatie op de instructiepagina: 120 minuten. Als ik dit had geweten, was ik er nooit op deze moment aan begonnen.

De instructies zelf vond ik duidelijk, maar er had moeten bijstaan dat je eerst alle voorgesneden gaten had moeten wegdoen, en dat je de masten er al eens moest insteken, zodat je geen druk moet zetten op het einde...

"mama, heeft de mol onze paddestoelen opgegeten?"

Met deze vraag kwam Jarne vandaag op de proppen. In de herfst stond onze tuin vol met paddestoelen. Nu staat de tuin vol met ... molshopen. Blijkbaar zorgde dat voor enige verwarring bij Jarne....













en toen volgde deze discussie:


Natalie: "Ik denk het niet Jarne, het is nu te koud voor paddestoelen om te groeien."
Jarne: "Ben je daar wel zeker van mama?"
Natalie: "We kunnen het misschien gaan uitzoeken"
Jarne: " Ja, we gaan eens kijken of die paddestoelen niet in die hoopjes liggen".

En dus trokken we naar buiten en graafde Jarne een gaatje in de molshopen... En nee, de paddestoelen lagen er niet in. Toch nog maar een hoopje proberen. En weer niets, Na vier hoopjes gaf hij het al op...



Jarne: "Misschien moeten we ergens anders wel eens gaan zoeken he mama".
Natalie: "Ja, waar denk je dat er paddestoelen zullen zijn?"
Jarne: "in het bos!"

En dus trokken we met ons drietjes (Hannah, Jarne en ik) verder naar een bosje hier dichtijbij. Jarne ging onder de bladeren kijken, maar weer niets, hij verlegde een paar takken, maar weer niets. Na een half uurtje zoeken gaven we het op.


Jarne: "Ik denk dat er geen paddestoelen zijn zenne, we zullen nog even moeten wachten dan".
En zo heeft Jarne geleerd, dat als het heel koud geweest is, er geen paddestoelen groeien.

Wat heb ik hiermee bereikt:
-> ingaan op een leervraag van kinderen: wanneer groeien er paddestoelen

-> in plaats van het op te zoeken op internet, het gaan vragen aan de natuur zelf. Een boswandelingetje gemaakt op zoek naar paddestoelen.


-> de explorerende grondhouding van mijn kinderen gestimuleerd, en die van mezelf ook wel wat!

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en het muzische

Mijn eerste theaterbezoek: Dag hand van Lejo: handmime

Op 18 februari was het zover: mijn eerste theatervoorstelling! Samen met mijn zoontje Jarne vertrok ik richting cultureel centrum te Heist-Op-Den-Berg om naar het theaterstuk 'Dag Hand' van Lejo te gaan kijken. En goed op tijd: we waren een uur te vroeg, zodat ik mezelf kon geruststellen (heb een kleine angst voor grote, donkere zalen, vooral als je in het midden zit en niet direct wegkunt). Een half uurtje later was de rest van het publiek aanwezig: bijna allemaal mama's en papa's met hun kinderen van ongeveer 3 jaar tot 7 jaar, maar ook enkele mensen zonder kinderen... Wanneer we plaats namen (en wat een geluk, ik zat niet ver weg van een hoek), stond Lejo, de man die het daar allemaal ging doen, al met een grote glimlach naar ons te wuiven. Iedereen was al direct in de juiste sfeer.

De voorstelling zelf, in 1 woord: fantastisch! Een boeiende voorstelling van 45 minuten, en dat alleen met zijn 2 handen, rode ballen en muziek! Ik kan het echt niet beschrijven, je met het gezien hebben. Met zo weinig middelen een hele show opzetten, je moet het kunnen!

Maar zelfs al werkte hij enkel met zijn handen, balletjes en muziek, toch zag ik dat er enorm veel werk in zo een theatervoorstelling zat. Elke handeling dat hij deed, moest op de seconde juist zijn met de muziek. Met andere woorden, was hij een seconde te laat met iets, klopte de voorstelling niet meer. (vb als hij op het balletje duwde, moest dat net overeenkomen met zijn muziek, en dan kwam er 'een geluid' uit het balletje... ) Dat gedurende 45 minuten volhouden, het vraagt serieuze voorbereiding!. En een goed uithoudingsvermogen, want zijn handen stonden geen 2 seconden stil! Ik heb er heel veel bewondering voor gekregen!

Wat ik geweldig vond, is dat hij op het einde van de voorstelling zijn 'decor' blootlegde aan ons, om te zien hoe hij alles deed. Nu zag je pas echt hoe hard hij heen en weer moest lopen om zijn handen op de juiste plaats te krijgen.

mijn explorerende grondhouding, vaststelling, leerwens, actieplan

Vaststelling

Ik stel vast dat ik een hoge explorerende grondhouding had als kind/puber, maar dat deze explorerende grondhouding nu ver te zoeken is.
Ik moet proberen terug intens te kijken, horen, voelen, ruiken en tasten; en terug contact te zoeken met materialen uit mijn omgeving. Ik ben eerder een introvert type en ga dus mijn bevindingen niet direct laten zien aan mijn omgeving.

Leerwens
Ik wil mijn explorerende houding terug verhogen, ik ga mijn zintuigen actiever inzetten doorheen de dag.

Actieplan.
Bij het opstellen van mijn leerwensen en actieplannen van mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies, heb ik activiteiten gekozen waarbij ik mijn explorerende grondhouding kan verhogen. Ik probeer deze kansen dus volop te gebruiken.

Ik gebruik het criteriablad om te kijken hoe ik groei in mijn explorerende grondhouding.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en zingeving

vaststelling

Ik stel vast dat ik voor ik aan deze opleiding begon, niet had nagedacht hoe ik Jarna en Hannah ging opvoeden op vlak van gelovigheid. Ik had er gewoon nog niet bij stilgestaan. Pas tijdens de blog van Godsdienst ben ik hierover gaan nadenken en ben ik hier aan gaan 'werken'.

Het gaat om volgende leerplandoelen:

2.1. Kinderen zien in dat elke mens gelooft.

2.2 Kinderen zijn er zich van bewust dat veel mensen hun leven zin geven door hun geloof in een waardengeheel en/of in een persoonlijke God

Leerwens

Ik wil dieper blijven graven in mijn eigen leven, en dat van de kinderen. Mijn toekomst, hun toekomst, hoe gaat alles verder...

Actieplan

Ik probeer verder te werken aan de blog van Godsdienst, en op te schrijven wat ik belangrijk vind op dit vlak.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en samenleving

vaststelling
Ik stel vast ik niet weet welke de elementaire verkeersregels zijn. Bovendien moet mijn kennis over de verkeersregels in het algemeen eens dringend opgefrist worden.

Het gaat over volgende leerplandoelen:
5.9. Kinderen beseffen dat ze door verkeersregels strikt toe te passen zichzelf en anderen beschermen en ze handelen daarnaar.

Leerwens
Ik wil mijn kennis van verkeer terug opfrissen om zo aan de doelen te kunnen voldoen.

Actieplan
Ik zoek de gepaste informatie via boeken of via internet over de verkeersregels en verkeersborden. Ik maak met mijn kinderen of de kinderen van stage een wandeling waarin ik de verkeersregels kan toepassen. Ik kijk na welke acties er al op touw zijn gezet door de overheid in verband met scholen en verkeer.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en levensonderhoud

vaststelling

Ik stel vast dat ik mijn eigen consumptiegedrag niet echt ken. word ik beïnvloed door reclame en media? Gebruik ik producten die niet in eigen land zijn geproduceerd? Gebruik ik 'eerlijke-handel-producten'?

Het gaat over volgende leerplandoelen:

1.12 Kinderen zijn er zich van bewust dat consumptie wordt beïnvloed.

1.15 Kinderen ontdekken dat mensen en landen sterk afhankelijk zijn van elkaar voor hun levensonderhoud.

Leerwens

Ik wil mijn eigen consumptiegedrag onderzoeken.

Actieplan

Ik ga kijken welke producten ik in de winkel koop en waarom ik net deze koop. Ik ga nagaan of ik hierin werd beïnvloed door iets of iemand anders. Ik bestudeer de producten om te kijken of de ingrediënten uit België komen, en maak van dit alles een verslag.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en techniek

vaststelling

Ik stel vast dat ik bij een constructieactiviteit meestal direct begin met alles in elkaar probeer te passen, maar nooit eerst de handleiding stap voor stap doorneem... Hierdoor mis ik de technische uitleg van alles

Het past in volgend deelleerplandoel:

6.13: Kinderen kunnen een constructieactiviteit of een bereiding correct uitvoeren -> Aan de hand van een al dan niet zelfgemaakte, eenvoudige werktekening of handleiding het geschikte materiaal en gereedschap kiezen en daarmee de construtieactiviteit of de bereiding stap voor stap juist en veilig uitoveren

Leerwens

Ik wil mezelf de kans geven om de theoretische/technische kant te bestuderen van een activiteit, zodat ik weet waarom de activiteit zo werkt.

-> aanpassing Leerwens na sturing:

Ik wil leren met een technisch plan te werken.

Actieplan

Ik breng een bezoek aan Technopolis, en ga daar enkele opstellingen bekijken en uitzoeken hoe deze werken. Ik zet dit op papier.

-> aanpassing Actieplan na sturing:

Aan de hand van een plan steek ik een doe-het-zelf-pakket ineen. Ik ga na wat ik hieruit leer.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en de ruimte

Vaststelling

Ik stel vast dat ik niet echt sporen of afdrukken van dieren kan herkennen, terwijl de sporen met deze periode van sneeuw heel zichtbaar waren. Ik zag verschillende afdrukken van dieren in onze tuin, maar kan deze niet altijd plaatsen.

Het gaat over het volgend leerplandoel:

9.9 Kinderen kunnen gebruik maken van diverse voorstellingen van de ruimte -> afdrukken, sporen kunnen herkennen

Leerwens

Ik zou graag de veel voorkomende afdrukken of sporen kunnen herkennen, en deze informatie kunnen doorgeven vaan de kinderen.

Actieplan

Ik zoek de geschikte boeken hiervoor in de bibliotheek of op internet. Ik verzamel verschillende sporen en zoek van welke dieren deze zijn.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en tijd

vaststelling
Ik stel vast dat ik niet echt bezig ben met het gedeelte evolutie. Ik kan niet direct een voorbeeld vinden van overblijfselen van vroeger in mijn eigen omgeving, en heb deze ook nog niet opgespoord.

Het gaat om volgend leerplandoel:
8.13 Kinderen zijn nieuwsgierig naar de historische ontwikkeling van planten, dieren, mensen, voorwerpen, systemen, actuele toestanden.

Leerwens
Ik wil mijn interesse in de historische ontwikkeling aanwakkeren, zodat ik dit kan doorgeven aan mijn eigen kinderen en op stage.

Actieplan
Ik ga op zoek naar historische feiten die in mijn omgeving gebeurd zijn, maak hier een klein verslag van, en ga op exploratietocht naar historische overblijfselen.

Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en het muzische

Vaststelling
Ik stel vast dat mijn tekorten voor het vak muzische vorming, gebied drama, ook hier terugkomen, namelijk het feit dat ik bepaalde informatie en prikkels mis omdat ik niet uit mezelf naar toneelvoorstellingen, tentoonstellingen of theaters ga.

Het gaat over volgende leerplandoelen:
- 3.8 oog hebben voor technieken en materialen die gebruikt worden in kunstwerken zoals muziekstukken, toneelvoorstellingen, tentoonstellingen, films, kinderboeken, schilderijen, gedichten, ...

- 3.9 bij een bezoek aan atelier, een academie, een tentoonstellinge, een bibliotheek, een (poppen)theater, een (heemkundig) museum, een monument, ... vaststellen hoe verschillend kunst wordt (werd) gecreëerd)

Leerwens
Ik wil mijn kijk op kunst verruimen, en mij laten prikkelen door het theater of toneel.

Actieplan
Ik neem hierbij mijn actieplan voor het vak muzische vorming over: ik plan 3 bezoeken aan een cultureel centrum om een kindervoorstelling bij te wonen en maak hiervan een verslag.

toepassen van geziene theorie: finding Nemo

Jarne en Hannah zijn momenteel in de ban van de tekenfilm finding Nemo.

Wanneer Jarne op een bepaald moment vraagt of dat visje wel echt bestaat, besluit ik dat dit de moment is om de theorie om te zetten in de praktijk, en vertrekken we een paar dagen later naar Aquatiopia te Antwerpen, om te kijken of Nemo wel een echte vis is. Hannah wil vooral weten of de haaien wel braaf zijn.

Om de dag compleet met nieuwe impressies te vullen, besluiten we de auto achter te laten en de trein eens te nemen. De kinderen vinden het geweldig! Ze beginnen volop vragen te stellen waarom die meneer (de kaartjesknipper) dat papiertje van ons wou...

Eens aangekomen in Antwerpen en de rondleiding begint, geraken ze allebei direct gefascineerd door hun omgeving. Jarne door de vele wegetjes in het donker waar hij de pijltjes moet volgen, en door het gedeelte van de duikboot, waar er allerlei panelen hangen met knopjes waar ze mogen op duwen en aan trekken.Hannah meer door hetgeen er in de aquaria zit: de vissen, en later ook de haaien (het zijn brave haaien). Ze heeft zelfs een echte slang geaaid, en dat is voor ons klein meisje een hele opgave...

Nadat Jarne zich uitgeleefd heeft in de kinderhoek en de indoorspeeltuin, geraakt hij uiteindelijk ook geïnteresseerd in de vele soorten dieren die er aanwezig zijn. En ja hoor, we hebben Nemo gevonden, samen met zijn vele broertjes en zusjes, missie een antwoord vinden op hun vragen geslaagd! Jarne en Hannah hebben zoveel prikkels moeten verwerken gedurende die uren, dat ze nog voor we in de trein waren, in slaap vielen op onze schoot. Missie nieuwe impressies opdoen is ook zeer duidelijk geslaagd.