Mens en zingeving...

Soms krijg ik maar geen vat op deze wereld... De laatste tijd zijn er zoveel persoonlijke dingen aan de hand dat ik denk van "maar hoe kan dit nu, dit kan toch helemaal niet de bedoeling zijn van dit leven"....

Een persoonlijk voorbeeldje: mijn jongste zus is zwanger van haar derde kindje. Uit de echo blijkt dat er een deel van de hersentjes is opgezwollen. De zwangerschap wordt nu van dichtbij gevolgd, om de 10 dagen wordt er een nieuwe echo genomen door een specialiste. Dan gaat de waarde weer omlaag, de volgende echo is het terug gestegen... Er is die constant vraag of alles nu wel goed is of niet... Wat kan er mis zijn: totaal niets of... waterhoofdje, ADHD, de specialisten kunnen niets met zekerheid zeggen... Het is afwachten tot het kindje geboren word. Of totdat de waarde van het vocht te hoog wordt, waardoor ze dit vocht moeten draineren nog tijdens de zwangerschap... Wat een leuke periode hoort te zijn, is nu een gevecht tegen angst en stress...

mens en samenleving: het verkeer, vervolg

De Vlaamse stichting voor verkeerskunde heeft me enorm geholpen. Allereerst heeft ze me de link gegeven naar de brochure die handelt over de ontwikkelingsdoelen en hoe je deze kan bereiken. Hier staat echt alles in wat ik wou weten. Voor degene die geïnteresseerd zijn: de brochure kan je momenteel nog vinden op http://www.verkeerskunde.be/publicaties/educatie/?id=12. maar zal in de toekomst herwerkt worden en gaat dan van de site...

Bovendien heeft ze een heel pakket opgestuurt met heel wat materialen, posters, praatplaten enzovoort die momenteel in de scholen gebruikt worden. Zo heb ik meer kijk op wat er in de klassen hierover allemaal gebeurt..

Ik begrijp nu hoe ik op een kleutervriendelijke manier kan omgaan met het verkeer. In de brochure staat beschreven welke ontwikkelingsdoelen aan bod komen, en hoe je hierop kan inspelen en aan kan werken.

Het leuke is ook dat ik de taakjes die Jarne had meegebracht van school nu beter kan plaatsen.

Hij had bijvoorbeeld onderstaande tekening meegebracht. De kennis die erachter steekt:

- doel: de kleuters kunnen de boodschap van de pré-borden en de verkeersborden verwoorden en handelen er naar.

-> Pré-boren helpen de kinderen op een eenvoudige en boeiende manier kennis te maken met de symboliek van de verkeersborden... Ze lijken op pictogrammen maar door de grote symbolische waarde van kleur en vorm leunen ze meer aan bij de verkeersborden. De tekeningen op deze pré-borden komen uit de leefwereld van de kleuters en zijn voor hen daardoor beter begrijpbaar.

zaaien en planten, vervolg

Mijn concrete leerervaringen bij dit thema...



Ik heb niet veel planten in huis, met als reden: ik vergeet regelmatig mijn planten water te geven en te verzorgen. De planten die nu in huis staan, zijn dus zeer sterke planten in mijn ogen... De opdracht zaaien en planten was voor mij dus al een hele uitdaging en dit heb ik er uit geleerd:



- ik wou per se uitzoeken of vloerverwarming een invloed had op de groei van mijn zaadjes. En het antwoord hierop: als de plant voldoende water krijgt, heeft het totaal geen invloed op de groei. De zaden in mijn vergelijkspotjes en de zaden in het potje op de vloerverwarming kwamen tegelijkertijd uit, en hebben zowat dezelfde lengte en kleur...

Maar je moet ze wel regelmatig water geven want de verdamping van het water gebeurt sneller... Gelukkig staan mijn planten thuis niet op de vloerverwarming...

Ik had drie dagen geleden een testje gedaan: ik had de twee potjes voor de helft ondergezet met water (teveel water dus). Met als resultaat: de tuinkers in mijn vergelijkingspotje is 'verzopen' zeg maar... Maar het potje op de vloerverwarming heeft door de snellere verdamping het wel overleeft...



- een ander testje van mij is om te zien welke invloed een luchtverfrisser heeft op de groei van mijn tuinkers. De eerste weken kreeg ik bij drie zaadjes een kleine ontwikkeling te zien (zaadje sprong open), de rest van de zaden deed gewoonweg niets. Nadien besloot ik om de luchtverfrisser af te zetten, om te zien of de 'schade' van deze lucht definitief was: zouden mijn zaadjes nu nog gaan uitkomen... En ja hoor, er staat nu al wat tuinkers in. Vandaag heb ik de luchtverfrisser terug opgezet, eens kijken wat er nu gebeurd...



- mijn creatieve opdracht is een ramp geworden, allee ja, het uitzicht toch, voor mijn eigen ervaring heb ik weer wat bijgeleerd: ik was hier te precies bezig, elk zaadje had zijn plaatsje, maar bij het eindresultaat zag ik niets meer van Winnie the pooh... Tuinkers is geen tekenmateriaal, laat ik het zo stellen... Normaal gezien maak ik met de kinderen hier er een rupsje ofzo van, dus volgende keer me daar toch aan houden...



-Waar ik echt zit op te wachten is op de komst van mijn radijsjes. Ik had ze met veel enthousiasme geplant, maar de achterkant van het zakje weer niet duidelijk gelezen (explorerende grondhouding: techniek... weer te snel geweest) Hier stond op dat ik de rijen 10 cm van elkaar moest houden, wat ik ongeveer had voorzien, maar ook de zaden zelf moeten 3 cm van elkaar liggen (of dat leidt ik er toch vanaf) Volgens mijn schoonvader (teler in hart en nieren) kan dit allemaal geen kwaad... Ben eens benieuwd of ik echt radijsjes ga kunnen eten...

zaaien en planten in de ... bureau...

Elk jaar rond de lente zaai ik met de peutertjes van de opvang tuinkers in hun zelfgemaakt potje. Omdat ik hierdoor weet dat het snel groeit, heb ik besloten van de tuinkers te gebruiken voor de onderzoeksgerichte opdrachten. Ik ben bezig met het belang van een milieufactor uit te testen. Mijn testjes:

- 1 potje tuinkers in watten als vergelijkingspotje (en invloed van mineralen in de bodem)

- 1 potje tuinkers in potaarde als vergelijkingspotje (en invloed van mineralen in de bodem)

- 1 potje tuinkers in watten in een zwarte doos (invloed van het licht)

- 1 potje tuinkers in watten dat ik op de vloerverwarming heb geplaatst (invloed van de temperatuur)

- 1 potje tuinkers in watten dat ik op de vloerverwarming heb geplaatst, maar dan zonder plastiekje over.

- 1 potje tuinkers in watten waar om de 36 minuten een luchtverfrisser in spuit (invloed van gezonde lucht)

- 1 potje tuinkers in watten ook op de vloerverwarming, maar dan niet afgedekt (invloed van vochtige lucht)

- 1 potje tuinkers in vervuilde zand van de zandbak (invloed van de voedingsbodem)

- potje tuinkers in watten in een miniserretje

Voorlopig resultaat: wat het meeste opvalt : alles groeit redelijk goed, behalve de tuinkers met de luchtverfrisser... Hier zijn nog maar enkele zaadjes waarbij de kiemwortel zichtbaar is geworden. De andere zaadjes zijn nog dicht...

De tuinkers op de vloerverwarming met plastiek groeit evensnel als het vergelijkingspotje. Maar de tuinkers op de vloerverwarming zonder plastiekje groeit minder snel, en is ook sneller droog. Ik moet deze meerder malen per dag besproeien met water.

- De tuinkers in de zwarte doos heeft een gele kleur, en niet de gezonde groene kleur zoals de rest. Ook de tuinkers in de vervuilde zand ziet er niet zo 'gezond' uit, ook hier ontbreekt de groene kleur...

Ook voor het creatief zaaien heb ik tuinkers genomen. De bedoeling was om een winnie-tuintje te maken. Met behulp van een sjabloon heb ik de zaadjes in de vorm van winnie kunnen leggen. Nu de tuinkers begint te groeien, zie je de vorm van het sjabloon bijna niet meer. Misschien dat nog in orde komt...

Omdat ik de blaadjes van de radijsjes wou proeven heb ik een bakje staan met radijsjes in potaarde, en radijsjes in vochtig papier, dit om het kiemproces te volgen. Na twee dagen zijn de zaadjes in de potaarde al aan het ontwikkelen, de zaadjes in het vochtig papier doen het minder goed... Ben benieuwd wanneer ik kan gaan proeven!!

Ik heb ook enkele bonen geplant in potaarde in een aarden potje met een schoteltje onder. Hier merk ik nog geen kiemproces... Maar diezelfde bonen heb ik glazen potje gestoken, geklemd tussen vochtig papier, en hier merk ik wel al een eerste verandering: de kiemwortel is naar buiten gekomen...

een eetbereiding in de kleuterklas: een hele leuke uitdaging !

Het doel van mijn eetbereiding was vooral gericht op de bril van de techniek: welke handelingen kunnen mijn kleuters op dit moment aan. Ik wou hen dus verschillende technieken laten uitproberen, en dit op gezonde voeding. Mijn idee was om brood-fruit-stokjes te maken. De bedoeling was dus om boterhammen te laten smeren met boter, en er vlees te laten tussenleggen. Hieruit moesten ze dan stukjes halen en deze op een stokje laten prikken. Hetzelfde ging ik dan doen met groenten en fruit: alles schillen en in stukken verkrijgen. Omdat ik geen flauw idee had hoelang dit zou duren, besloot ik om deze eetbereiding in twee delen te verdelen: eerst de fruitstokjes, daarna de boterhamstokjes. Bij mijn zoon ging dit redelijk goed, maar er is natuurlijk een groot verschil tussen een groepje en 1 kleuter. Bovendien heeft mijn zoon hier ervaring mee, bij mijn kleuters daarentegen was het de eerste eetbereiding van dit schooljaar...

(foto: de voorbereiding: de materialentafel en de werktafel)

Na uitgelegd te hebben dat we niets gingen eten, maar wel eten gingen maken, begon ik met 5 kleuters aan de eetbereiding. Uiteraard had ik wel veel nieuwsgierige kleutertjes naast me staan die meekeken. Nadat we de handen hadden gewassen begon ik met de waarneming van het fruit en groenten. De kinderen begonnen enthousiast op mijn vragen te antwoorden, en namen zelf het initiatief om vragen aan mij te stellen.vb Kun je dat takje van die peer opeten? Proef er eens van, zou je het kunnen opeten denk je?

Nadien begonnen we te schillen, eerst met een kindermesje, gevolgd door een schiller, en zelfs het scherper mesje had ik mee om te proberen... De druifjes en tomaatjes moesten ze losmaken en in bakjes leggen. De banaan moesten ze proberen open te krijgen; kortom er staken heel veel uitdagingen in. De schiller ging bij 1 kleuter goed, de anderen hadden er veel last mee. Dus hielp ik hen om het fruit te schillen. Nadien mochten ze dit in stukken doen, eerst eens proberen of dit met de handen kon, nadien met de mesjes, de pizzasnijder had ik voorzien, zelfs vormpjes lagen er op de werktafel om te kunnen uitproberen. De stukjes fruit moesten ze dan in potjes doen. Wanneer het fruit gesneden was, konden we beginnen met het fruit op de stokjes te plaatsen, dit ging redelijk goed. Ik probeerde om verschillende opdrachtjes te geven (een stokje met alleen groen en geel, ...) om hun denkvermogen en fantasie aan te spreken.

De stokjes staken we op een ananas, wat een feestelijk uitzicht gaf. De kleuters waren heel fier op hun ‘werkje’. Vanwege tijdsgebrek ben ik niet begonnen aan de broodjes.
De fruitstokjes werden dan daarna opgegeten in hun eigen klasje, wat een echt groepsgevoel gaf (normaal gezien eten ze hun tienuurtje in de hal bij de andere klasjes). De bedoeling was om in de namiddag de afwas te doen. Maar vanwege het coachingsbezoek is dit achterwege gelaten, wat ik wel heel spijtig vond.

Ik was heel fier op mezelf dat ik deze uitdaging ben aangegaan, want kleuters met messen in hun hand in een klas, daar maakte ik me wel zorgen om. Maar uiteindelijk waren de kinderen zo betrokken bezig, dat ze hun mesjes en andere voorwerpen mooi aan tafel gebruikten, en niet heen en weer rondliepen met deze spullen. Kortom, een leuke ervaring om nog een keer te doen!

mens en samenleving: het verkeer

Aanpassing van mijn actieplan na sturing:

Aangezien we pas in het tweede jaar leren hoe we een verkeerswandeling moeten uitzetten, heb ik besloten om mijn actieplan te veranderen, en mezelf te focussen op welke verkeersinformatie ik moet kennen en weten.

Ik heb ondertussen al een mailtje gestuurd naar de vlaamse stichting voor verkeerskunde, en hoop hier snel reactie op te hebben. Want je vindt zoveel informatie over verkeer, dat ik niet kan onderscheiden wat ik moet kennen als kleuterjuf.... Hopelijk kunnen zij me verder helpen.

Ondertussen heb heeft Jarne (1ste kleuterklas) net thema verkeer achter de rug. We kregen van de gemeente een brochuurtje me met de verkeersdagen voor dit schooljaar. Voor de kleuters zagen de verkeersdagen er zo uit:

"De jongste kleuters maken kennis met de politieagent en zijn attributen. De oudste kleuters wonen op vrijdag 11 juni de muziektheater "Wow, wat een verkeer' bij. Verder maken ze ook kennis met politie, brandweer en de medische hulpdienst."

Een mooi aanbod, maar als ik dit zo vergelijk met de leerplannen WO, vind ik dat dit niet echt overeenkomt met de doelen. De politie is in het school geweest, in hun veilige omgeving , terwijl ik vind dat het meer de bedoeling is dat de kinderen buiten de school ( of rond de school) weten wat ze moeten doen en hoe ze moeten handelen.

Uit de brochure blijkt dat de leerlingen van de 1ste graad dit allemaal wel gaan doen. Nu heb ik zoiets van, houden we de kleuters dan niet te 'plat' door enkel de politie te laten komen. Hadden ze niet beter een wandeling gemaakt op het einde van de week, een blokje om, zodat ze het in 'real-life' allemaal kunnen zien? Of een uitstapje naar het politiekantoor? Oke, de doelen zijn maar een kennismaking met dit alles, en ik was er allemaal niet bij en weet niet wat ze gezegd of gedaan hebben op school, maar toch heb ik zoiets van, we kunnen het beter aanbieden en zien hoe de kleuters erop reageren...

boontjes eten met de professordoos

De les zaaien en planten zag ik volledig zitten. Ik had zelfs al verschillende zaadjes en bloembollen gaan halen en meegebracht naar de les.

Ik voelde dat mijn explorerende grondhouding goedzat, ik voelde dat ik aan mezelf veel vragen stelde, en deze uitprobeerde, en dat ik de nieuwe info verkregen in de les direct wou gaan uittesten.

Wat ik wel vele minder vond, was het gebruik van mijn professordoos. Voor de les was er al gezegd geweest dat ze veel te groot was, en nu ondervond ik het zelf ook. Ik moest steeds zoeken naar de juiste doos, schuif open doen/toedoen. Het is gemakkelijker om alles in 1 doos te steken, maar hierdoor vind ik alles rommelig overkomen. En hoe ga je dan de inhoudslijst doen. Ik had op elk doosje de afbeelding geplakt, maar als je 1 grote bak neemt, gaat dit natuurlijk niet. Maar dan vroeg ik me af of mijn kleuters het belangrijk zouden vinden als alles netjes geordend lag. En volgens mij hebben kleuters hieraan geen nood. Dus begint opnieuw de zoektocht naar een geschikte professordoos... Deze doos wordt mijn eigen onderzoeksdoos, die ik thuis gebruik, want hier is er wel genoeg plaats voor, en heb ik zowieso meer spulletjes. dus geen verloren moeite uiteindelijk...

piratenkledij op een andere manier bekeken.

Aangezien ik het thema piraten had tijdens de ingroeistage, mocht de piratenkledij niet ontbreken. Ik wist dat mijn kleuters gek zijn op verkleedpartijtjes, en als ik de piratenkledij gewoon op tafel had gelegd, zou het nog geen minuut geduurd hebben vooraleer ze de kledij aanhadden. Dus zocht ik een leuke manier om over de kledij bezig te zijn, zonder dat ze zich direct wilden verkleden. En die heb ik gevonden: de voeldoos.

Omdat ik als hoofddoel het intens voelen (57) had bij zintuiglijke ontwikkeling, (ik geef de kinderen de kans om intens te voelen aan de stoffen en texturen van piratenkledij), was dit de ideale manier om mijn kleuters kennis te laten maken met de kledij. Ik maakte wel met hun de afspraak dat ze niets uit de doos mochten trekken, anders was het natuurlijk gedaan met de beleving...

Door middel van mijn vragen, en een aantal voelplaatjes als hulpmiddel, zochten de kinderen wat er in die doos zou kunnen zitten. De kleuters waren er echt mee bezig, dat zag je... De activiteit zelf heeft tot mijn grote verbazing een uur geduurd, zo gefascineerd waren ze bezig met al dat voelen, en de bespreking (vb waarom is de kledij vanonder stuk).

Ik voelde dat ze nieuwe ervaringen hadden opgedaan, en zelfs op het einde van de stageweek wisten de kinderen nog steeds waarom de kledij stuk was vanonder bij een piraat, en niet bij een kapitein...

Uiteraard hebben ze de hele week de kledij kunnen passen en een rollenspel kunnen spelen, we hadden zelfs een boot in de klas gemaakt. En in principe kon ik alle hoeken van mijn klas sluiten, want ze zijn bijna niet uit hun boot geweest!