Omdat de leerwens te groot is om te kunnen bereiken, heb ik mijn leerwens en actieplan aangepast:
Mijn deskundigheid binnen de 9 bestaansdimensies: mens en natuur
Ik stel vast dat ik sommige leerplandoelen van WO niet kan overbrengen naar de kleuters toe, omdat ik hierover zelf te weinig weet.
Vaststelling
Het gaat over volgende leerplandoelen:
- 7.2 Kinderen beleven en ervaren dat de natuur voor hen veel betekenissen heeft. Dat houdt in dat ze de natuur ervaren als leverancier van eetwaren, geneesmiddelen (bv het blad van hondsdraf tegen brandnetelpijn) of spullen.
Ik stel vast dat ik niets eens weet hoe hondsdraf eruit ziet, en dat het een geneeskundige kracht zou hebben.
- 7.4 Kinderen zien in dat mensen, dieren en planten een grote verscheidenheid vin kenmerken vertonen.
Ik stel vast dat ik van sommige bomen, planten en kruiden hun naam niet ken, laat staan hun kenmerken.
- 7.15 weten dat ze door de inname van sommige producten en planten ziek kunnen worden.
Ik stel vast dat ik niet weet welke planten eetbaar zijn, en welke giftig zijn.
Leerwens
Ik wil de meest voorkomende kruiden kennen van naam en uitzicht. Ik wil weten welk kruid giftig is of eetbaar.
Actieplan
Als uitgangspunt neem ik de slide van kruiden voor 2 BAKO.
Ik zoek op internet of via boeken uit de bibliotheek op welke de eigenschappen en kenmerken zijn van deze kruiden.
Ik ga uitzoeken welk van deze kruiden het meest in mijn omgeving voorkomen en waar ze voorkomen. Ik trek dus de tuin, een weide en een berm in, en trek foto's van welke planten ik tegenkom. Indien ik nog andere kruiden tegenkom, zoek ik hier informatie op.
zondag 18 april 2010
zondag 11 april 2010
Hannah en Jarne met vergrootglazen: tips voor de professordoos...
Tijdens het boekenfestijn had ik een leuk boekje gevonden: superspoorzoekers. De bedoeling van het boek is dat er met behulp van een vergrootglas allerlei voorwerpen op de tekeningen worden teruggevonden, om zo het mysterie van het gestolen beeld in het museum op te lossen.
En dus gaf ik Hannah en Jarne het vergrootglas. De eerste keer dat ze met een vergrootglas werken. En wat viel me direct op: ze konden het niet gebruiken. Ofwel legden ze het vergrootglas helemaal op de tekening, waardoor er niets vergroot werd, ofwel hielden ze het voor hun oog, waardoor ze alles gewoon wazig zagen. De gulden middenweg vonden ze maar niet....
En dus gaf ik Hannah en Jarne het vergrootglas. De eerste keer dat ze met een vergrootglas werken. En wat viel me direct op: ze konden het niet gebruiken. Ofwel legden ze het vergrootglas helemaal op de tekening, waardoor er niets vergroot werd, ofwel hielden ze het voor hun oog, waardoor ze alles gewoon wazig zagen. De gulden middenweg vonden ze maar niet....
Daarna heb ik zitten te zoeken naar hoe ik dit probleem kon oplossen.. Na het rondsnuffelen in mijn eigen grote professordoos (oftewel de kast waar ik allemaal materiaal insteek dat ik ook wel eens kan gebruiken...) vond ik de oplossing: de vouwmagneet. Deze staat op een staander, waardoor er automatisch een afstand van ongeveer 7 centimeter wordt gecreƫerd zodat ze alles in detail kunnen zien...
Ik ga er dus vanuitgaan dat niet elke kleuter in mijn klas een vergrootglas gaat kennen, en dus ga ik item dus ook maar in mijn professordoos voor school stoppen.. Want als je een half uur nodig hebt om uit te leggen hoe het werkt, is het doel van de eigenlijk waarneming waarschijnlijk al lang voorbij...
Abonneren op:
Posts (Atom)