want alles wat ik in de cursussen van 1 AKO leer, probeer ik te gebruiken in mijn dagelijks leven.
Tot grote ergernis soms van mijn man.
Want hoeveel keer heeft hij al niet mogen horen
- dat hij een taalfout niet expliciet mag verbeteren (het is gedronken Jarneke, niet gedrinken; zeg dat eens mooi!) want dat dit de spreekzin kan doen afnemen ...
- dat hij naar de ingrediƫnten moet kijken van de tussendoortjes die hij meebrengt voor de kinderen ...
- dat de bekende zin "ach tis nikske, dat doet gene pijn, stopt nu maar met wenen" niet overeenkomt met wat haar zintuigen haar zeggen als Hannah een valpartijtje maakt...
Maar vandaag, tijdens de maaltijd, verliep het anders. Hij had andere sandwiches meegenomen dan normaal en die smaakten blijkbaar heel anders... En tot mijn grote verbazing ging hij zelf zien naar de ingrediƫnten op de verpakking.. "Hetgeen eerst staat, da zit er dan het meeste in? Dan breng ik deze al niet meer mee zenne, het tweede dat er staat is suiker..."
Dus je ziet, een toekomstige lerares kan haar man dan toch nog iets leren :-)
Het doosje Saroma "aardbei-pudding" of beter gezegd "suiker zonder aarbeien, met geplette lieveheersbeestjes" ... waar ik ooit zo dol op was; staat nog steeds in de kast... onaangeroerd ...
zaterdag 16 januari 2010
Mijn toekomstige professordoos
Al meerdere keren ben ik op zoek geweest naar het ideaal materiaal voor mijn professordoos... En al meerdere keren ben ik met lege handen naar huis teruggekeerd... Ofwel was de doos te klein, ofwel gewoon niet praktisch: te zwaar, te lomp, te groot; ofwel niet lijkend op het beeld dat ik in mijn hoofd heb ...
Maar vandaag verliep het anders: tussen de rijen met opbergdozen vond ik dit model...
Op het eerste gezicht veel te groot voor een professordoos, maar deze doos zat niet in zijn verpakking. En daar heb ik van geprofiteerd: ik heb mijn technische kant naar boven gehaald, en gekeken hoe dit opbergmeubel in elkaar stak... (en dat mag je letterlijk nemen, ik heb het in de winkel helemaal uiteengehaald, gelukkig zonder pottekijkers)
En nu blijkt dus, dat je dit kan omtoveren naar een meubel met 1 schuif, 2 schuiven, of de originele met 3 schuiven... En voila, ik ben vanaf nu de trotse eigenares van een toekomstige professordoos!
De aanpassingen kunnen dus beginnen...
Maar vandaag verliep het anders: tussen de rijen met opbergdozen vond ik dit model...
Op het eerste gezicht veel te groot voor een professordoos, maar deze doos zat niet in zijn verpakking. En daar heb ik van geprofiteerd: ik heb mijn technische kant naar boven gehaald, en gekeken hoe dit opbergmeubel in elkaar stak... (en dat mag je letterlijk nemen, ik heb het in de winkel helemaal uiteengehaald, gelukkig zonder pottekijkers)
En nu blijkt dus, dat je dit kan omtoveren naar een meubel met 1 schuif, 2 schuiven, of de originele met 3 schuiven... En voila, ik ben vanaf nu de trotse eigenares van een toekomstige professordoos!
De aanpassingen kunnen dus beginnen...
Abonneren op:
Posts (Atom)