Tijdens het boekenfestijn had ik een leuk boekje gevonden: superspoorzoekers. De bedoeling van het boek is dat er met behulp van een vergrootglas allerlei voorwerpen op de tekeningen worden teruggevonden, om zo het mysterie van het gestolen beeld in het museum op te lossen.En dus gaf ik Hannah en Jarne het vergrootglas. De eerste keer dat ze met een vergrootglas werken. En wat viel me direct op: ze konden het niet gebruiken. Ofwel legden ze het vergrootglas helemaal op de tekening, waardoor er niets vergroot werd, ofwel hielden ze het voor hun oog, waardoor ze alles gewoon wazig zagen. De gulden middenweg vonden ze maar niet....
Daarna heb ik zitten te zoeken naar hoe ik dit probleem kon oplossen.. Na het rondsnuffelen in mijn eigen grote professordoos (oftewel de kast waar ik allemaal materiaal insteek dat ik ook wel eens kan gebruiken...) vond ik de oplossing: de vouwmagneet. Deze staat op een staander, waardoor er automatisch een afstand van ongeveer 7 centimeter wordt gecreëerd zodat ze alles in detail kunnen zien...
Ik ga er dus vanuitgaan dat niet elke kleuter in mijn klas een vergrootglas gaat kennen, en dus ga ik item dus ook maar in mijn professordoos voor school stoppen.. Want als je een half uur nodig hebt om uit te leggen hoe het werkt, is het doel van de eigenlijk waarneming waarschijnlijk al lang voorbij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten